به خدا سوگند!
و هیبت مرموز قلم
که آنسوی سوال
یک سبد حرف نهان است به توان بودن
...ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ...
پ.ن: از همین لحظه عکسهای علی اسطحی عکاس پیشکسوت هرمزگانی در صفحه ای بنام "رنگوارنگ" خودنمایی می کنند.حضور ایشان در جمع فتوبلاگرهای هرمزگانی جای تبریک دارد.
سلام
زیباست و سوال بر انگیز
نور در صفحه نقش تاثیر گذاری دارد...
موفق و پایدار باشی
گاهی آدم فکر میکنه پشت درهای بسته چه خبره؟در حالیکه هیچ خبری نیست!
سلام موسی جان
نگاه جالبی است موسا.حس کلیسا می دهد
نوعی تضاددرعکس خود نمایی می کند...صندلیهای خالی وسوالی که بجای پرسیدن از معلم از درب بسته درخواست می شود
موفق باشی موسای عزیز
دارمت موسی جان
سلام
مه زیاد راجع به عکس اظلاعات امنین. ولی برای بعضی کارنم نیاز به عکس امهه خوشخال ابم اگر بتونی کمکم بکنی. به وبلاگ ما هم سری بزن. گاهی به بندری یه چیزی انویسیم.
سلام موسی جان
بالاخره بعد مدتها یک نفر نظر فنی هم به کار ما داد
آقا دستت درست
منتظر نظرات بعدی هستم
وهم انگیز
من در حد نظراتی بیشتر از زشت یا زیبا نیستم. به خاطر فقدان چیزی به نام اطلاعات. اما عکس شما زیباست. و دیگر اینکه بگویم در مورد عکس شما بیشتر از اینکه ببینم، از آن می شنوم، آن هم صدای همهمه؛ از پشت در. چیزی که هست و در جایش نیست، لاجرم در جایی پنهان شده و دارد کارش را - که بر اساس صندلی ها گفت و شنود تعیین شده - طوری انجام می دهد که متوجه حضورش نشوند که می شود همهمه.
سلام
این فضای خلوت ؛ اون در بسته که مثل درب کلیساست و صندلی های خالی که شلوغی و همهمه ای رو در خودشون پنهان دارند.
نزدیک تر شو موسا